عوامل کاهش سرمایۀ اجتماعی نظام در سال‌های اخیر و پیامدهای آن برای ثبات سیاسی

نویسنده: سلمان صادقی‌زاده
سرمایهٔ اجتماعی نظام‌های سیاسی را می‌توان برآیند سه عنصر اعتماد عمومی، هنجارهای اجتماعی و شبکه‌های اجتماعی دانست، به طوری که تقویت عناصر یادشده به افزایش سرمایهٔ اجتماعی نظام و تضعیف آنها به کاهش سرمایهٔ اجتماعی آن می‌انجامد. این در حالی است که جمهوری اسلامی ایران امروز روندی فرسایشی در عناصر سه‌گانهٔ یادشده را تجربه می‌کند. نوشتار پیش رو می‌کوشد با بهره‌گیری از تحلیل سیستمی ایستون دلایل این امر را نشان دهد و پیامدهای آن بر ثبات سیاسی را بکاود. در پایان، نوشتار حاضر می‌کوشد با استفاده از آموزه‌های جامعه‌شناسی کنش، به آسیب‌شناسی وضع موجود بپردازد و راهبردهایی را به منظور ترمیم و اصلاح رویه‌های جاری ارائه کند.

ماه‌نگار دیده‌بان امنیت ملی شماره ۱۲۶ – ۸ صفحه از صفحه ۵۵ تا ۶۲