چشم‌انداز مناسبات طالبان با جمهوری اسلامی ایران
نویسنده: سیدمحمد فیروزی
روابط ایران و افغانستان، محدود به مناسبات همسایگی نیست. این دو ملت، برخوردار از هزاران پیوند فرهنگی، تمدنی، تاریخی، اجتماعی، جغرافیایی و خویشاوندی نیز هستند. با این‌حال، روابط و مناسبات این دو کشور در طول تاریخ معاصر افغانستان (جدایی این دو کشور)، دارای فرازوفرودهایی بوده است. دوره اول حاکمیت طالبان (۱۳۷۵-۱۳۸۰ خورشیدی)، یکی‌از تاریک‌ترین و پرمناقشه‌ترین دوره‌ها در مناسبات رسمی دو کشور ثبت شده است. با بازگشت طالبان به قدرت سیاسی در افغانستان در سال ۱۴۰۰، مناسبات و تعاملات این دو کشور وارد فاز جدیدی از بیم‌ها و امیدها گردیده است. در این گزارش، با استفاده از روش آینده پژوهشی و با تحلیل لایه‌ای از واقعیت‌های موجود، تلاش گردیده که سناریوها و چشم‌اندازهای آینده در روابط و مناسبات طالبان با جمهوری اسلامی ایران ترسیم گردد. این گزارش، ضمن پرداختن به نقش جمهوری اسلامی در تحولات بیش از چهار دهه اخیر افغانستان و فضاها و نگرش‌های جانب افغانستان نسبت به ایران؛ چشم‌انداز روابط طالبان با جمهوری اسلامی ایران را در دو سطح فرصت‌ها و امکان‌های افزایش مناسبات و نیز تهدیدها و چالش‌ها در این مناسبات بررسی کرده است.
ماه‌نگار دیده‌بان امنیت ملی شماره ۱۲۴ – ۱۴ صفحه از صفحه ۶۷ تا ۸۰
